تأثیر آموزش مدیریت استرس بر سلامت روان مادران دارای کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی نقص توجه

مقدمه: بیش فعالی نقص توجه یکی از شایع‌ترین اختلالات روان‌پزشکی کودکان است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی رفتاری بر سلامت روان مادران دارای کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی نقص توجه بوده است. روش: در این پژوهش مداخله‌ای پنجاه و دو مادر کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی نقص توجه به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. محیط انجام پژوهش درمانگاه تخصصی و فوق تخصصی امام رضا (ع) و بیمارستان حافظ در شهر شیراز در سال 1391 بود. جهت سنجش سلامت روان و استرس از پرسشنامه‌های سلامت عمومی و مقیاس افسردگی-اضطراب- استرس (DASS-21) استفاده شد که قبل، بلافاصله و یک ماه پس از مداخله توسط مادران تکمیل شد. مداخله طی 8 جلسه آموزش 90 دقیقه‌ای به صورت یک بار در هفته انجام شد. یافته‌ها: تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS v.16 و روش آنالیز واریانس اندازه‌های تکراری جهت مقایسه درون گروهی و آزمون تی‌مستقل جهت مقایسه بین گروهی انجام شد. میانگین نمره استرس، اضطراب، افسردگی و سلامت روان پیش از انجام مداخله در بین دو گروه تفاوت معناداری با هم نداشتند. پس از مداخله میانگین نمره استرس و سلامت روان بین دو گروه تفاوت معناداری را نشان داد. به طوری که میانگین نمره استرس در گروه آزمایش (32/4±29/12) به طور معناداری کمتر از گروه کنترل (69/3±77/14) بود. همچنین میانگین نمره سلامت روان در گروه آزمایش (56/10±50/20) به طور معناداری کمتر از گروه کنترل (60/12±70/33) بود. یک ماه پس از پایان مداخله تغییر در میانگین نمرات استرس و سلامت روان همچنان برای گروه آزمایش ثابت باقی ماند. تغییر در میانگین نمرات اضطراب و افسردگی برای گروه آزمایش از لحاظ آماری معنادار بود. نتیجه‌گیری: یافته‌ها اثربخشی تأثیر آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی رفتاری بر سلامت روان مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال بیش فعالی نقص توجه را تأیید می‌کند.